چرا متد آموزشی کشور کارآمد نیست؟(کاهش زمان آموزش به یک سوم)

اتلاف بیش از دو سوم زمان دانش آموزان در متد آموزشی ایران

-چرا متد اموزشی توی کشور اصلاً کارآمد نیست؟
-چطور میتوانید این زمانی که حداقل ۱۲ سال است را به یک سوم کاهش داد ؟
-آیا کاهش زمان آموزش 12 ساله وجود دارد؟
-چگونه میتوان زمان آموزش را کاهش داد؟
-آیا کاهش زمان آموزش در دوره‌های آموزشی روبیکو وجود دارد؟
-مواردی که برای پیشرفت باید به آنها دقت کنیم چیست؟
-چگونه میتوان با کاهش زوائد مدت آموزش را کاهش داد؟

آیا امکان کاهش زمان آموزش به یک سوم وجود دارد؟

ما مدعی نیستیم بلکه این کار را تست کردیم. یعنی ما در دوره‌های آموزشی مختلفی که به صورت خاص در روبینا پردازش اکسین (روبیکو) برگزار می‌کنیم، شاید این زمان را حتی به کمتر از یک سوم هم کاهش دادیم و این کاملا ممکن‌ هست. در سیستم آموزشی حال حاضر ابتدا روی شخص کار نمیشود، مثلا فرض کنید ما یک آموزش داریم برای کلاس ۲۰ نفره که تمام ۲۰ نفری که داخل کلاس قرار دارند همین اموزش  را می بینند.

• آیا شمایی که در کلاس قرار دارید و همه هم کلاسی های شما در آن درس خاص گیرایی یکسانی دارید؟
• آیا شما آمادگی لازم رو برای برای گیرایی در آن کلاس دارید یا خیر؟
• حالا فرض را بر این بگیریم که شما آن روز شرایط خاصی داشته باشید یا شرایط مناسبی برای یادگیری نداشته باشید و یا اینکه اصلا از لحاظ بهره هوشی بالاتر یا پایین تر از سایر افراد باشید، چه اتفاقی میافتد؟

ما داریم در مورد یک کلاس آموزش صحبت کنیم که ۲۰ نفر در آن حضور دارتد که این ۲۰ نفر بهره هوشی متفاوتی دارند، موود خاص خودشان را دارند و وقتی در حالت های خاص و متفاوتی قرار می گیرند با بهره‌های هوشی متفاوت، یک اتفاق می افتد: یا شمایی که در کلاس قرار دارید برای شما کلاس بشدت کسل کننده خواهد شد یا سریعتر از دیگران یاد می‌گیرید و عملا کلاس برای شما خسته کننده خواهد شد. حتی اگر مدرس درس جدیدی را به شما آموزش بدهد چون دیگر شما در حالت خستگی خودتان قرار گرفتید به هیچ عنوان با وجود اینکه گیرایی شما از همه بالاتر هست اما آن گیرایی مناسب را نخواهید داشت. حالت دوم حالتی است  که مدرس خودش را با نفر متوسط یا نفر قوی کلاس سینک میکند و خیلی بدیهی است که در آن شرایط نفرات ضعیف به هیچ عنوان آموزش را فرا نخواهند گرفت.

این اتفاق به این علت است که ما معمولا روی بخش آموزش کار کردیم و روی آموزش پذیر هیچ کاری را انجام نداده ایم یعنی افرادی که وارد کلاس میشوند بدون هیچ زیر سازی، بدون هیچ پرداختی، مستقیم وارد کلاس می شوند و آموزش استارت می‌خورد و این کار به شدت می تواند به یک سیستمی که دارد به صورت جمعی آموزش میبیند ضربه بزند.

اگر ما بخواهیم پیشرفت کنیم باید به سه مورد بسیار دقت کنیم:

اول، بخش آموزش

دوم، ابزاری که برای آموزش داریم استفاده می‌کنیم

سوم، آموزش پذیر

ما سال هاست که داریم روی آموزش کار می‌کنیم. اگر فرض را بر این بگیریم که این کار به درستی انجام شده با این حال معمولاً روی ابزار آموزشی و آموزش پذیر به هیچ عنوان کار نمیشود. یعنی حتی الان که یک مقدار بحث هوشمندسازی مدارس باب شده است، باز هم یک اتفاق بسیار سطحی می افتد و کاری که انجام میشود بسیار غیر کارشناسانه است و برای آموزش پذیر هم به هیچ عنوان کار نمیشود که این‌ میتواند به شدت ضربه بزند. یعنی:

• چقدر روی گیرایی افراد کار کرده ام؟
• من چقدر روی حافظه افراد کار کرده ام؟
• چقدر برای من حالت افرادی که وارد سیستم آموزشی میشوند اهمیت دارد؟

متناسب با همه اینها ما باید یک سیستم داینامیک تعریف کنیم که بتواند اول زیر سازی و پرداخت در سیستم آموزش پذیر، یعنی افرادی که دارند این آموزش را فرا می‌گیرند، انجام بدهد و بعد از آن وارد آموزش بشویم که وقتی وارد این بحث می شویم باید بتوانیم از ابزار به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم.

ما در یک سیستم آموزشی بسیار خشک قرار داریم که مثلاً این سیستم اموزشی از ساعت ۸ صبح شروع می شود و‌ تا ساعت ۱۲ و نیم ادامه ‌دارد.

• آیا به این توجه میشود که چه دروسی در این ساعات اولیه روز قرار داشته باشند؟

به هیچ عنوان اتفاق نمی‌افتد. یعنی ما برنامه ‌ریزی آموزشی که در مدارس داریم به این صورت است که مدرس ریاضی باید مثلا یک ساعت اول را در یک کلاس باشد، ساعت دوم را در یک کلاس دیگر و ساعت سوم به همین شکل باشد. در چنین شرایطی اصلا به سمت آموزش پذیر دقت نمی شود.

• چرا آموزش پذیر باید بتواند آموزش دقیقی داشته باشد وقتی که ساعت سوم کلاس آموزشی که اوج خستگی او می باشد، بخواهد ریاضی را شروع کند؟

این کاملاً برای ما رد شده است. این که ما سیستم اموزشی داینامیکی نداریم باعث میشود که افراد کمتر آموزش ببینند.
غیر از این موارد که سه رکن اصلی کار ما می باشد، حذف زوائد بسیار اهمیت دارد.

• ما باید خیلی به انتهای کار دقت کنیم، برای آن شخص چه اتفاقی قرار است بیفتد؟

در آموزش های ما کاملاً position base بحث میشود. یعنی آن شخص قرار است یک جایگاه شغلی را برای خودش تصاحب کند، پس ما آموزش‌هایی را که متناسب با آن جایگاه شغلی هستند را به شخص می دهیم، یعنی زوائد را حذف می‌کنیم ولو اینکه در استانداردها وجود داشته باشد. ما قرار نیست استانداردها را کاملاً رعایت کنیم چون قرار نیست برای یک برند خاص یا برای یک شرکت خاص بازاریابی کنیم؛ ما به آن شخص نگاه می‌کنیم و آن موردی که از هر چیزی برای ما اهمیتش بیشتر است آن زمانی است که فرد می خواهد برای آموزش بگذارد و آن عملکرد و کارهایی که در نهایت آموزش دارد، پس ما همه زوائد را حذف می‌کنیم.

در سیستم آموزشی ایران به شدت زوائد زیاد است یعنی حتی با حذف زوائد شما میتونید به آن تایم یک سوم برسید و اگر روی سه رکن اصلی تمرکز کنید، این عدد را به راحتی می توان به زیر یک سوم رساند و این کار کاملا شدنی است. نظر خود را در مورد این موضوع با ما به اشتراک بگذارید.